Terugkijken op vier jaar Twente Board

Wim: “Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Ik vind bijna vier jaar een mooie periode om ergens voorzitter van te zijn. Het is belangrijk om op tijd weg te gaan en stokje over te geven. Maar ik zal het wel missen. De dynamiek, de complexiteit van de 3 O’s en de samenwerking met de Young Twente Board (YTB) zal ik missen, want dat heb ik heel interessant gevonden.” 

Gyula: “Het is een heel natuurlijk moment om nu te stoppen. Twente Board heeft in de afgelopen jaren een transitie doorgemaakt, met onder andere de opstart van de ontwikkelingsorganisatie, de Twente Board Development.  Die complexiteit waar jij het over hebt Wim, dat herken ik. Dat ga ik ook zeker missen. En natuurlijk weet je vanaf het begin dat je op een gegeven moment vertrekt. Als je jezelf in die periode overbodig kan maken, dan ben je goed bezig.” 

Wim: “Gyula, ik ben benieuwd welke veranderingen jij in de afgelopen jaren hebt gezien?”

Gyula: “Er is een professionaliseringsslag geweest. Twente Board (TB) heeft positie gekregen. Dat is positief. Wat je daardoor een beetje misloopt is de snelheid, dat onbevangene dat je hebt als je ergens aan begint. De informele sfeer heerst gelukkig nog steeds. Iedereen helpt je graag voort. Ik heb ook veel gehad aan jou Wim. Ik kon je altijd bellen als ik ergens over wilde sparren. De charme ervan vond ik dat ik op een hoog strategisch niveau met mensen in aanraking ben gekomen. Ik heb veel geleerd van de manier waarop zij acteren. Hoe en waarom ze bepaalde dingen doen en zeggen."

Wim: “Ik vind de manier waarop we met elkaar omgaan en in het bijzonder ook met de YTB, heel gelijkwaardig. Ik heb nooit het gevoel gehad dat er een hiërarchie was. Ik denk dat we als groep, TB en YTB, op een vanzelfsprekende manier zijn gaan samenwerken. Daar heb jij Gyula, heel goed richting aan gegeven als persoon en als voorzitter van de YTB. Ik zal nooit vergeten dat ik bij één van jullie vergaderingen aanwezig was . Het was leuk om te zien hoe jij- hun op sleeptouw nam, stimuleerde en de zaken structureerde.” 

Gyula: “Nou, achteraf gezien is het voorzitterschap soms hard werken. Ik heb vaak met bewondering gekeken hoe jij de mensen bij elkaar hebt gehouden, wanneer moet je loslaten en wanneer juist sturen. En ik vond het heel knap hoe jij discussies wist samen te vatten op een manier waar iedereen tevreden mee was. Ik heb daarin veel van jou geleerd. Waren er voor jou momenten die je uitdagend vond?”

Wim: “Ik vond het begin niet gemakkelijk. Onze eerste vergadering was in coronatijd en tijdens die vergadering kwam het bericht dat de scholen moesten sluiten. Dat werd een chaotisch gesprek. We hebben in die eerste periode heel veel online vergaderd en daarover verschilden we ook echt van mening: doe je het nu wel of niet online. Ik wilde daarin de grenzen wel opzoeken, maar daarover waren de meningen echt verdeeld. Ook moest er in die eerste jaren nog heel veel geïnvesteerd worden in onze samenwerkingspartners. Ik herinner me dat er gemeenten waren die niet mee wilden doen en dat had ik niet verwacht. Het werd leuker toen de samenwerking wat op begon te leveren. Dat de evaluatie van de Agenda voor Twente positief was en dat we samen de eerste Regio Deal binnenhaalden en meer positie kregen. Ik kijk er met een heel goed gevoel op terug.

Gyula: “Met de eerste lichting van YTB waren we vooral bezig met het neerzetten van het concept. We wilden dat YTB een serieuze gesprekspartner zou zijn en dat we een duurzame omgeving creëerden voor nieuwe lichtingen. Dat is gelukt en in de latere lichtingen lag de focus heel erg op inhoudelijke invloed. Dat hebben we met het BTG heel mooi waar kunnen maken." 

Wim: “In de Twente Board wilden we vooral een sterke positie in de regio werven. Niet zozeer qua naamsbekendheid, want niet iedereen hoeft ons te kennen, maar wel dat je samen bepaalt waar de regio naartoe zou moeten en dat je daarin ook echt dingen bereikt. En dat in de context van een écht samenwerken. Geen gedoe, geen concurrentie of verschillende belangen, maar echt samen die weg inslaan. En dan niet alleen maar praten, maar vooral ook doen. Dienstbaar zijn aan de regio. Ik hoefde daarbij persoonlijk niet op de voorgrond te staan. Ik vond en vind vooral dat we naar elkaar moeten luisteren, samenwerken en een team vormen. Het Bruto Twents Geluk vind ik een hele mooie manier om de inhoud vorm te geven. Daarvoor ging het alleen maar over high tech. Het feit dat wij het in de laatste vergadering hebben over de toekomst van de regio, voorbij de Agenda voor Twente, vind ik een hele mooie stap."

Gyula: “Voordat we het Bruto Twents Geluk presenteerden, waren we er al langere periode mee bezig omdat het voortkwam uit het proces van de strategische visie YTB. We hebben toen wel echter vaker zaadjes gepland voor deze nieuwe kijk. Ik denk dat het Bruto Twents Geluk heel verbindend werkt ten opzichte van andere positionering omdat het geen tegenstelling maakt van vooruitgang en zorgen voor wat je hebt.”

Wim: “Wat voor mij cruciaal was, was die brede benadering en vooral dat de jongere generatie dit thema agendeerde. Ik vind het ongelofelijk belangrijk omdat dit thema jongeren aanspreekt. Ik vind sowieso dat je naar jongeren moet luisteren, al was het alleen maar omdat mijn generatie er over twintig of dertig jaar niet meer is. De combinatie tussen jong en oud, zorgt ervoor dat je ook als oudere wilt blijven leren en ontwikkelen. Dat je niet denkt: we hebben het altijd zo gedaan, dus het moet zo blijven. Ik heb me dus echt door de YTB en het Bruto Twents Geluk laten inspireren. Wat ik ook mooi vond was om te merken dat het Bruto Twents Geluk echt door de gemeenten omarmd werd en dat men daar echt op aansloeg.”

Gyula: “Wat mooi om te horen dat we als YTB zo inspirerend zijn geweest. Wij voelen die verbinding ook. Ik vond het ook mooi om te zien dat de nieuwe Agenda voor Twente opgebouwd is door de samenwerking tussen de 3 O’s. Ik zie dat ook in de boardvergaderingen. Ondernemers en Overheid waren zijn elkaars context nu veel beter gaan begrijpen. Dat heeft ook enorm geholpen in de samenwerking.” 

Wim: “Natuurlijk ging niet alles van een leien dakje. Een belangrijke les die ik heb geleerd, is dat we in het kader van de vooruitgang met elkaar een veel scherper debat kunnen voeren. Die scherpte in combinatie met de ambitie van waar we naartoe willen, dat is iets waar we nog de nodige stappen in moeten zetten.

Gyula: “Ik heb vooral geleerd dat je op onze leeftijd erg de druk voelt om snel te gaan, terwijl je vaak juist geduld moet hebben om de juiste stappen te zetten. Sneller gaan zorgt er niet altijd voor dat je ook eerder bij de eindstreep bent. Ik herken ook wat Wim zegt over de discussie nog scherper te voeren. In Twente zijn we wel eens geneigd om mooi weer te spelen. Ik denk dat we bij een beetje tegenwind of kritiek niet meteen in de verdediging moeten schieten of het ontkennen, maar de signalen moet onderzoeken en daarop acteren. Dat is tenslotte waarvoor je aan de lat staat met de TB: hoe kunnen we Twente samen beter en mooier maken?”

Wim: “Ik zeg: blijf investeren in de relatie met elkaar. Daarmee bedoel ik ook werkelijk investeren. Dat levert heel veel op. Daar hoort ook bij dat het niet gaat om jouw gemeente, bedrijf of opleidingsinstituur, maar om de regio in zijn geheel.”

Gyula: “Wim, wat ga je straks doen na je afscheid?”

Wim: “Het woordje pensioen vind ik heel erg saai, daar heb ik niks mee. Ik wil graag nog dingen in de samenleving blijven doen. Dat heb ik naast Twente Board op een aantal fronten gedaan en dat blijf ik doen. Daarnaast wordt ik actief bij de Oldenzaalse musea. Mijn ambitie is dingen blijven leren en me ontwikkelen. Een Leven Lang Ontwikkelen (LLO) is mij dan ook op het lijf geschreven. Verder heb ik een heel fijn leven. Ik ben gezond, ik heb mijn vrouw en fantastische kinderen en kleinkinderen. Dat daarbij dan ook nog een  grote of kleine rol kan spelen, in deze samenleving is helemaal mooi.” 

Gyula: “Dat klinkt heel mooi Wim. In tegenstelling tot jou heb ik toen ik het besluit nam om te stoppen, me heel bewust niet meteen in het volgende gestort. Ik ben niet zo plannerig, maar ik voel die verbinding met Twente, dus je gaat mij vast nog wel terugzien in het Twentse."