Technisch gezien kan heel veel, maar de menselijke kant is even belangrijk

Het centrum is in Twente dé plek waar onderzoek, onderwijs en innovatie op het gebied van robotica bij elkaar komen. “De wens om nog intensiever samen te werken was er al lange tijd binnen de faculteiten Engineering Technology (ET), Electrical Engineering, Mathematics en Computer Science (EEMCS). Er werd actief samengewerkt met de overige faculteiten, UT-onderzoeksinstituten en diverse partijen, maar het is goed om dat ook fysiek meer bij elkaar in de buurt te doen. Bovendien is het werken onder één label ook makkelijker voor de contacten met externe partijen”, vertelt Steven van Roon. Hij was betrokken bij de voorbereidingen voor het Robotics Centre en is als manager business & operations binnen het centrum verantwoordelijk voor onder meer de contacten met externe partijen.

Voor het allemaal echt gebeurt op één fysieke plek, moet er nog wel wat gebeuren. Er wordt daarom op dit moment hard gebouwd en verbouwd op de UT. “De labs van dit unieke kenniscentrum bevinden zich nog op diverse plekken”, vervolgt hij zijn verhaal. “In het centrum worden robotinnovaties ontwikkeld voor diverse toepassingen, zoals medische zorg, industriële processen en het dagelijks leven. Dergelijke ontwikkelingen kosten veel tijd en geld. Hier komen onderwijs, onderzoek en innovatie allemaal samen, waarbij er niet alleen focus is op de technologie. We hebben juist oog voor de mens en de maatschappij. Zodat er geen zaken ontwikkeld worden waaraan geen behoefte is. En dat wat we ontwikkelen ook een grote kans van slagen heeft wanneer het geïmplementeerd wordt.”

Wetenschappelijk onderzoek is de basis voor het centrum. Maar Van Roon ziet ook een grote maatschappelijke rol. “De één omarmt het, maar voor de ander is robotica futuristisch, onbekend en best spannend. Soms zelfs eng. Want het kan een bedreiging zijn voor een baan of menselijk contact. Maar robotica biedt juist ook nieuwe kansen. Vooral in tijden van krapte op de arbeidsmarkt, wanneer robots helpen met bijvoorbeeld het uitdelen van medicijnen of ouderen helpen herinneren aan een afspraak. Er zijn voor deze taken dan minder verpleegkundigen nodig én zij krijgen hierdoor bovendien ruimte voor aandacht voor patiënten. We moeten dus goed blijven kijken waar de behoefte ligt. In de industrie is de behoefte weer heel anders dan in de gezondheidszorg.”

Ook voor de toekomst is voor hem het plaatje helder. “Het zou geweldig zijn als ons centrum tevens een plek is voor inspiratie, discussie en dialoog over sociale, ethische en organisatievraagstukken met betrekking tot robotica. We zijn momenteel vooral bezig om de mens te vervangen door de robot. Maar is dat wel juist om te doen? Of kunnen we robots ook anders inzetten? En hoe ver laten we AI gaan? Blijven praten met elkaar over nieuwe ontwikkelingen is een belangrijk onderdeel van ons werk. Mensen meenemen in de mogelijkheden en begeleiden in de transitie. Technisch gezien kan heel veel, maar juist die menskant vind ik erg belangrijk. Wat mij betreft zijn we over een paar jaar een plek waar mensen geïnspireerd worden door succesvolle en relevante robotica-ontwerpen. Die bekeken, gevoeld en beleefd kunnen worden. Allemaal gewoon hier in Enschede.”