Terug naar de Roots: Han & Juliette zijn thuis in Twente

Het verhaal van de twee hunkertukkers begint met verschillende paden die samenkwamen in Utrecht. Juliette, geboren en getogen in Hengelo, vertrok voor haar studie naar Utrecht. Door de krappe arbeidsmarkt in 2011 bleef ze daar hangen, bouwde een carrière en een sociaal leven op. Han, afkomstig uit Goor, werkte als docent handvaardigheid en techniek. De nuchtere Tukker werkte ook aan de andere kant van de wereld, maar bleef altijd verbonden met Twente.

In 2013 trok Han bij Juliette in, in Loenen aan de Vecht. Het leven was goed, maar voor Han bleef er iets knagen. "Ik miste de Twentse nuchterheid en mentaliteit. De gemoedelijkheid, gewoon lekker Twents praten en elkaar begrijpen. Lekker drammen, heerlijk is dat!"

Met zijn pensioen in zicht, wist Han twee dingen zeker: hij wilde terug naar Twente en hij wilde een hond. "Ik was niet ongelukkig in de Randstad, maar ik wist dat ik in een zwart gat zou vallen als ik daar zou blijven wonen," vertelt hij. “Ik heb aan de andere kant van de wereld met veel plezier gewerkt, maar op 125 kilometer van Twente voelde ik mij niet thuis.”

Volop carrièremogelijkheden in Twente

Voor Juliette was de keuze complexer. Ze had in Loenen aan de Vecht een hecht vriendinnenteam bij de voetbalclub, fijne vrienden en collega’s en zat nog volop in haar werkende leven. Maar het lot speelde mee: een reorganisatie bij haar werk opende nieuwe deuren. "Het voordeel van deze tijd is dat Twente qua afstand niet meer zo ver is," legt Juliette uit. "Door hybride werken blijven je mogelijkheden open, dat was tien jaar geleden anders." Ze vond een baan bij een overheidsinstantie en reist nu twee keer per week naar Utrecht.

De zoektocht naar hun nieuwe woning bracht een verrassende wending. Juliette: “Han wilde graag ergens wonen waar hij elke dag het gevoel had dat hij op vakantie was. Mijn voorkeur ging uit naar een middelgroot dorp waar wel voorzieningen zijn, zoals Delden of Borne. Nu wonen we aan de rand Hengelo, maar aan de kant van Delden. Hier hebben we een heel dorps gevoel.” Een schot in de roos, zo blijkt. Met twee honden – Han’s wens die dubbel in vervulling ging - genieten ze dagelijks van de nabije natuurgebieden en de bossen van Twickel.

De verhuizing vroeg om een gedegen aanpak. Tijdens de verbouwing woonde Han bijna volledig in Hengelo, terwijl Juliette nog aan het werk was in de Randstad en in het weekend op en neer pendelde. Het stel overwoog eerst een vakantiewoning aan te schaffen als oplossing voor het gemis van Twente. "Wat ben ik blij dat we dat niet hebben gedaan," zegt Han nu. "Het constante heen en weer reizen tussen Twente en de Randstad zou te veel energie kosten. Ook zou ik dan niet het geluksgevoel hebben dat ik nu heb. Nu voel ik me echt thuis."

Een gemakkelijke overstap naar Twente

Van een gevreesd zwart gat na zijn pensioen is geen sprake. Elke maandag geeft Han techniekles op de school van zijn kleinzoon. "Het is fantastisch om te zien wat de kinderen hier kunnen en iets voor hen te kunnen betekenen." De overige dagen vult hij met het onderhoud van hun nieuwe thuis en lange wandelingen. "Sociaal is het hier gewoon fijn. Met de honden kom je veel mensen tegen."

Ook Juliette heeft haar draai gevonden. "De overstap naar Twente is me erg meegevallen. Ik heb een stapel wandelroutekaarten van de omgeving hier klaarliggen en ben weer van plan te gaan sporten bij een club." De nabijheid van familie en oude vrienden maakt het makkelijk om weer aan te haken bij haar Twentse netwerk. De twee dagen reizen naar haar nieuwe werk in Utrecht zijn het meer dan waard voor hun nieuwe leven.

Het verschil is meetbaar. Han’s geluksgevoel steeg van een 6,5 naar een 8,8 in Twente. Na vijf maanden in hun verbouwde huis zijn ze het erover eens: dit is waar ze thuishoren. Een plek waar Twentse nuchterheid samengaat met moderne mogelijkheden. Waar verschillende levensfases samenkomen in een gedeelde liefde voor de streek. Een bewijs dat je roots, ongeacht je levenspad, altijd blijven trekken.