logo
None

Inreda Diabetic

Earth is calling
gezondheid
rodeloper

Een unieke uitvinding

 

De Willie Wortel van Twente, zo zou je hem kunnen noemen. In september 2019 werd hij met zijn bedrijf Inreda Diabetic tijdens De Wereld Draait Door uitgeroepen tot Nationaal Icoon. Op 6 januari 2020 mocht hij tijdens de Rode Loper daarom niet ontbreken. De Goorse Robin Koops, techneut in hart en nieren, ontwikkelde de kunstalvleesklier waarmee mensen met diabetes hun leven drastisch kunnen verbeteren. Het apparaat is uniek vergeleken met andere hulpmiddelen bij diabetes.

Datum van publicatie: 15 januari 2020

Luister naar audio

Lees tijd +/- 5,2 minuten

Zelf op zoek

Robin Koops, sinds 1995 geconfronteerd met diabetes, werkte de afgelopen16 jaar aan een hulpmiddel dat zijn leven veranderde. Sinds november 2018 is de kunstalvleesklier op zijn eigen lichaam toegepast en zag hij zijn gezondheid sterk verbeteren. Het apparaatje dat de grootte heeft van een smartphone, meet continu de bloedsuikerspiegel en dient de berekende hoeveelheid insuline en glucagon snel en automatisch toe. Deze functie van de alvleesklier is daarmee medisch gedigitaliseerd en dat is voor het eerst. Prikken, meten en spuiten is (bijna) niet meer nodig.

 

Robin is de eerste, bovendien zonder medische achtergrond, die een uitvinding deed die een leven met diabetes voorgoed kan veranderen. Zelf is hij er nuchter onder, hoewel hij min of meer toegeeft dat ‘de kans steeds kleiner wordt dat het project van zijn leven op niets uitloopt’. Apparaten die de suikerspiegel meten zijn er wel. Maar, juist omdat hij ervaringsdeskundige is, kan Robin zeggen dat de moeilijkheid zit in het proces na de meting. Dan moet de diabetespatiënt zelf bepalen hoeveel insuline het lichaam nodig heeft. Dat is doorgaans een moeilijk vraagstuk. 

Robin Koops draagt de kunstalvleesklier aan zijn riem tijdens de Rode Loper 2020

Oplossing gevonden

Robin werkt sinds 2003 aan zijn uitvinding. In het schuurtje in zijn achtertuin bundelde hij zijn ideeën, ervaringen en kennis met twee van zijn vrienden: diabetesverpleegkundige Joost Bonhof en softwareprogrammeur Rob Koebrugge. Samen ontwikkelden zij het prototype van de kunstmatige alvleesklier. Het was een combinatie van twee computers, nog niet geschikt om eenvoudig mee te nemen, maar het begin was er. In 2011 was het apparaat veel kleiner; het had toen de grootte van een  laptop. In 2014 zag het vierde prototype eruit zoals Robin het toonde op tv en tijdens de Rode Loper 2020. Hij vertelde daar ook dat hij geen keuze had; hij moest wel werken aan een ‘oplossing’ voor zijn ziekte. Hij wilde zich pertinent niet neerleggen bij de afhankelijkheid van zorg en ondersteuning. 

 

De factor ‘mens’

Robin heeft zijn uitvinding kunnen doen juist omdat hij zelf diabetespatiënt is. Daarmee is het apparaat volledig afgestemd op de behoeften van de patiënt. Het comfort zit ‘m in de communicatie van het apparaat. De terugkoppeling van lichaam naar systeem en andersom. De patiënt hoeft zelf niet meer na te denken. Het apparaat van Robin haalt de factor ‘mens’ uit het proces, het neemt de puzzel om een insult te voorkomen over. Robin kan volledig uit eigen ervaring zeggen dat dit de grootste winst is van zijn uitvinding. ‘Er niet mee bezig hoeven te zijn’ geeft mensen met diabetes een normaal leven. Bovendien zorgt het apparaat van Robin ervoor dat het lichaam op de langere termijn gezonder wordt. Doordat de kunstalvleesklier meer balans in het lichaam brengt, kunnen medicijnen strakker worden afgesteld. Dat geeft in totaal een fitter gevoel. 

Twente is thuisbasis

Over enkele maanden, in mei 2020, zou de kunstalvleesklier van Robin gecertificeerd moeten zijn. Daarna is het dan de bedoeling dat het product voor meer patiënten beschikbaar wordt. Inreda Diabetic, het bedrijf van Robin, bereidt zich hierop voor. Met een tweede locatie in het midden van het land moet het voor mensen gemakkelijk zijn om het apparaat aangemeten te krijgen. Uit Twente weg, dat gaan zowel het bedrijf als Robin zelf niet. Het blijft de thuisbasis van beide van waaruit het apparaat doorontwikkeld wordt. Ook de connectie met de UTwente moet behouden blijven. De afgelopen jaren werkte hij volop samen met studenten van de universiteit, die veelal bovendien zelf ook te maken hebben met diabetes. 

Blijven verbeteren

Naast het op de markt brengen van de kunstalvleesklier blijft Robin ontwikkelen. Volgens Robin kan het apparaat nog verbeteren in uiterlijk, het cosmetische effect. Het kastje draagt hij nu aan zijn riem, maar zou geschikt moeten worden om onopvallend onder de kleding te dragen. Ook is het van belang dat een batterijwissel patiëntvriendelijker wordt. Nu kan het zo zijn dat het apparaat om 22.00 uur `s avonds begint te piepen voor het vervangen van batterijen. De kunstalvleesklier van Robin moet net zo onopvallend zijn als de echte. Diabetes of niet, een normaal leven is het doel. 

Up to date blijven?

“Ik vind security, van een hoger niveau, interessant”

Deze site wordt beschermd door reCAPTCHA en Google Privacy Policy and Servicevoorwaarden apply.