De digitale weg naar de toekomst

Jeroen van de Lagemaat, directeur van NDIX: ‘In 2020 werden we allemaal geconfronteerd met het belang van digitaal (kunnen) werken. Je kon niet meer even naar de map met administratie lopen. Vertegenwoordigers konden niet zomaar fysiek hun klanten bezoeken. De digitale infrastructuur breidde zich in een rap tempo uit. En sinds vorig jaar zien we daar ook de voordelen van in: iedereen weet nu hoe belangrijk het is om online te kunnen werken. Tegelijkertijd zien we dat bedrijven ook steeds flexibeler gebruik willen kunnen maken van veilige ICT-voorzieningen en verbindingen. Vergelijk het maar met bijvoorbeeld HelloFresh, een dienst die je heel simpel ‘aan’ en ’uit’ kunt zetten. Dat is de vraag vanuit de markt nu ook: als zij ’s nachts een uurtje een back-up willen laten draaien van hun server naar een veilig datacenter, dan hebben ze die dienst de andere 23 uur van de dag dus niet nodig. Daar spelen we op in met onze veilige en flexibele verbindingen. Het verschil tussen een veilige en onveilige verbinding, licht ik altijd toe aan de hand van de snelweg-metafoor.

Stel: je wilt geld vervoeren over de openbare weg, dan doe je dat met een geldauto. Het internet zoals wij het kennen is een snelweg waarop je niet weet welke route die auto gaat rijden, vaak loopt de route via de Verenigde Staten of Azië, dat wordt door een ander bepaald. En: je hebt geen flauw idee wie er allemaal een sleutel van de geldauto heeft. Wat wij bij NDIX bouwen is, met een mooi woord, een virtuele privéverbinding: een eigen digitale snelweg met altijd de kortste, directe route. Niemand kan op jouw snelweg komen of aan jouw data zitten. Daarbij leveren wij ook een enorme capaciteit, een heel brede snelweg, zodat er nooit files ontstaan. En je gebruikt de weg alleen als je hem ook echt nodig hebt. Voor ons was de afgelopen periode dus een enorme kans om te groeien. Vooral sinds oktober vorig jaar zien we dat: we kregen ruim 50 procent meer aanvragen dan daarvoor.’

Op die digitale snelwegen, die verbindingen, speelt veiligheid dus een steeds belangrijke rol. We willen dat onze data vertrouwelijk is en blijft, we downloaden niet massaal de corona-app en mensen in de binnenstad zijn kritisch over de wifi , want: ‘wie leest er allemaal mee?’. ‘We zijn ook actief op de Duitse markt’, vertelt Van de Lagemaat. ‘Duitsers zijn over het algemeen nog wat kritischer: zij zullen bijvoorbeeld niet zo snel gebruik gaan maken van de Nederlandse datacentra. Veiligheid is essentieel, we denken dat we er met een ‘virtual private network’ (VPN) wel zijn, maar die zijn ook weer te kraken. Neem bijvoorbeeld het ziekenhuis in Düsseldorf: hun VPN-leverancier werd gehackt, waardoor ze twee weken lang niet meer extern mochten communiceren. Zolang die verbinding niet veilig was, mocht geen huisarts of patiënt van buitenaf meer in die data kijken. Een enorme handicap.

Het internet is ook eigenlijk nooit ontworpen voor het intensieve en gevoelige gebruik zoals we nu doen. Het idealistische idee achter het internet ‘iedereen deelt met iedereen’, blijkt langzamerhand ook de achillespees te zijn. Want tussen die ‘iedereen’ zitten ook mensen die niet het beste voorhebben met onze data. We moeten kijken naar een veiliger alternatief, want digitale verbindingen zijn zo langzamerhand de nationale ruggengraat. Wereldwijd zijn er momenteel een paar alternatieven voor het internet in ontwikkeling. Het netwerk van NDIX is daar een voorbeeld van.’

Die overstap van het internet naar een veilige verbinding lijkt een behoorlijk ingrijpende verandering, maar is een logische, volgende stap. ‘Ik vergelijk het met de waterwegen van vroeger. Dat waren toentertijd de belangrijkste wegen ter wereld, met de trekschuiten als transportmiddel. En toen werd de stoomlocomotief uitgevonden. Een heel stuk sneller en effectiever, want je reed zo van stadskern naar stadskern. Maar er is altijd de kracht van de bestaande partij, die roept: nee, we moeten het houden zoals het is. Toch komt er langzamerhand altijd een nieuwe stroming op gang, een groep die nieuwsgierig is en die het gaat uitproberen. Tot iedereen begint in te zien dat die stoomlocomotief toch wel erg handig is.

Eerst gaan de zogenaamde ‘early adapters’ om en dan volgt de grote massa. Wij willen ons steentje, onze steenkolen, bijdragen in die ontwikkeling naar een nieuw netwerk. Daarvoor moet je vaste denkpatronen durven loslaten. Dat doen we bij NDIX onder andere door jong talent te verwelkomen: jonge, creatieve en vooral kritische studenten van Saxion of Universiteit Twente, bijvoorbeeld. Alleen met die verrassende blik op de toekomst kunnen we de digitalisering van morgen vormgeven. Die nieuwe impulsen moeten we echt omarmen, anders zaten we nu nog met die trekschuiten.