Gloednieuwe outfit van ‘ondraagbare’ kleding

Kleding die niet meer draagbaar is, verdwijnt vaak in de verbrandingsoven. Het Twentse bedrijf Frankenhuis maakt er liever isolatiemateriaal van, maar wil nog een stap verder gaan in recyclen. Binnen vijf jaar moet van oud textiel volwaardige vezels worden gemaakt voor nieuwe kleding.

Twente staat bekend om zijn textielindustrie. In 1874 werd de grondslag voor Frankenhuis gelegd. Het bedrijf bestaat nog steeds, maar richt zich nu op het recyclen van 'post-consumer textiel' oftewel: kleding die niet meer draagbaar is.

Mechanisch wordt de kleding met dunne pinnen uit elkaar getrokken, zodat er losse vezels ontstaan. Omdat daarbij ook vezels stukgaan, is het materiaal niet meer geschikt voor kleding. Maar het doet nog prima dienst in de auto-industrie voor hoedenplanken en isolatie in autodeuren. Ook worden de vezels als isolatiemateriaal in was- en vaatwasmachines verwerkt.

Toch is deze vorm van recyclen niet voldoende voor algemeen directeur Tich Vanduren. "We willen systemen bedenken waarmee we vezels kunnen maken die niet te onderscheiden zijn van het origineel. Als we dat economisch rendabel maken, zijn we werkelijk circulair.

We willen een brug slaan tussen het inzamelen en selecteren van kleding en het maken van grondstoffen door nieuwe recyclingmethodes. Veel kledingstukken bestaan uit verschillende materialen. Frankenhuis wil een materialenhub zijn, waar alle gesorteerde en niet draagbare kleding binnenkomt. Die ontdoen we van eventuele knopen, ritsen en andere 'onzuiverheden'.

Afhankelijk van de vervolgprocessen krijgen de materialen bij Frankenhuis nog een andere behandeling. Dat kan vervezelen zijn, maar ook verknippen, vermalen of een andere techniek. Daaruit ontstaan grondstoffen die we leveren aan andere bedrijven die de volgende stap in het recycleproces maken. Uiteindelijk leidt dat tot een grondstof waaruit draad gesponnen wordt dat verwerkt kan worden tot kleding."

"We zijn aangesloten bij Stichting TexPlus, met partijen als hogeschool Saxion, Twente Milieu, De Beurs, Het Goed en Enschede Textielstad. Alle elementen van een circulaire textielketen zijn in deze stichting aanwezig. De komende drie jaar willen we ons richten op alle stukjes in de keten op elkaar aan te laten sluiten, zodat we volledig circulair zijn." 

"Niemand in de keten kan iets alleen, we moeten samenwerken. Iedereens output is iemands input. Je moet informatie delen. Het is vitaal om met vele bedrijven samen te werken, want je hebt volume nodig om nieuwe recyclingprocessen economisch haalbaar te maken."

"Voor nieuwe recyclingmethoden, zoals het chemisch recyclen van katoen of polyester, heb je grote volumes nodig. In ons geval heb je het over tienduizend tot dertigduizend ton, afhankelijk van het materiaal. Dan kan je een prijs-kwaliteitverhouding bieden die gelijk is aan originele textielvezels.

Frankenhuis kan zevenduizend tot tienduizend ton textiel mechanisch verwerken. We willen graag uitbreiden met nieuwe verwerkingsmethodes, zodat we ook grondstoffen kunnen leveren aan chemische recyclingbedrijven."

"Nu proberen we subsidie te krijgen voor onderzoek. Maar we geloven dat we een efficiënte en circulaire keten kunnen opzetten, die uiteindelijk geen subsidie meer nodig heeft.

Je voelt de opwinding in de markt. Er zijn veel initiatieven om circulair te werken. De volgende stap is dat dat ook efficiënt en concurrerend wordt. Daarvoor moet je samenwerken en de hele keten aan elkaar verbinden. Dat is niet makkelijk, maar daar gaan we wel in slagen. Natuurlijk komen we nog beren op de weg tegen, maar dat hoort erbij."

Growing Ideas is een online artikelenreeks waarin Rabobank ondernemers uitlicht die wereldwijde impact maken.